ارائه مقاله به ژورنال ها

ارائه مقاله به ژورنال نیازمند زمان بیشتری نسبت به کنفرانس است. معمولا کارهایی در یک ژورنال ارائه می شوند که کامل شده اند و میتواند نتیجه 6 ماه یا یک سال یا حتی سالها تحقیق باشد. قبل از ارائه یک مقاله ژورنال مفصل معمولا یکی دو بار قسمت هایی از آن (بسته به نوع ژورنال از 25% تا ماکزیمم 70%) در کنفرانس ها ارائه میشوند. بنابراین این خیلی رایج است که قسمت هایی از یک مقاله ژورنال قبلا منتشر شده باشد. تفاوت اصلی ارائه در ژورنال مفصل تر بودن مقاله و عدم نیاز به ارائه حضوری می باشد. همچنین بسیاری از ژورنال های امروز مقاله شما را به رایگان چاپ میکنند. اگرچه اگر ژورنالی پولی باشد دلیل بر خوب بودن یا بد بودن آن نیست اما به طور کلی اکثریت ژورنال هایی که برای چاپ مقاله پول درخواست میکنند چاپ را در ازای پول انجام میدهند و کارشان بی ارزش است زیرا خوانندگان معتبری ندارند. البته بعضی ژورنال های خاص و بسیار سطح بالا هم هستند که پول بسیار زیادی هم در ازای مقالات میگیرند و در چاپ مقالات شدیدا وسواس دارند.
از سایت isiwebofknowledge می توانید برای پیدا کردن ژورنال ها استفاده کنید. سایت های منتشر کننده های معروف نیز مانند Elsevier و Springer و... نیز لیست ژورنال های خود را به همراه اطلاعات مفید دیگری در مورد آن ژورنال ها ارائه می دهند.

نکاتی در مورد ژورنال ها

1- سطح ژورنال ها را می توان تا حدی مشخص کرد. فاکتور impact factor معیاری پذیرفته شده برای سطح ژورنال ها می باشد. این فاکتور ضریب تاثیر مقالات یک ژورنال را محاسبه می کند و هر چه بالاتر باشد نشاندهنده سطح کیفی بالاتر ژورنال است. برای رشته های مختلف عدد impact factor می تواند متفاوت باشد و مثلا برای یک زمینه عدد 1 عدد بالایی است در حالی که در زمینه دیگر عدد 2 عدد متوسطی در نظر گرفته می شود. بنابراین باید بر اساس رشته بررسی کرد که کدام ژورنال بهتر است.
2- چاپ مقاله در ژورنال زمان بسیار طولانی لازم دارد. بعد از تسلیم مقاله به ژورنال بین 3 ماه تا 7 ماه طول میکشد تا اولین جواب را به نویسنده بدهند. این جواب می تواند رد (reject), اصلاح عمده (major revision) یا اصلاح اندک (minor revision) یا پذیرش (accept) باشد. حالت accept خیلی خیلی کم پیش می آید. حالت reject هم در صورتی که سطح ژورنال به درستی انتخاب شده باشد و مطلب مرتبط با ژورنال باشد بسیار کم پیش می آید. حالت اصلاح عمده وقتی است که مقاله نیازمند تغییرات اساسی برای اعتبارسنجی آن می باشد. به عبارت دیگر از نویسنده درخواست می شود که مطالبی را به مقاله اضافه کند تا فهم آن آسانتر شود و یا حتی ممکن است درخواست شود تا آزمون های بیشتری انجام شود. در این حالت مقاله بعد از تصحیح توسط نویسنده دوباره به ژورنال داده می شود و اینبار طی فرآیند کوتاه مدت تری (مانند 2-3 ماه) مقاله دوباره بررسی می شود و نتیجه آن به نویسنده اعلام میشود. حالت اصلاح اندک وقتی است که محتوای مقاله قابل قبول می باشد اما نیازمند تغییرات جزیی و یا توضیحات جزیی در پاره ای از قسمت ها برای روشن تر شدن مطلب است. مقاله بعد از تصحیح دوباره بازبینی و review نخواهد شد.
3- ژورنال هایی که open access هستند معمولا غیر معتبر هستند و ژورنال هایی که دارای نمایه های ISI هستند معمولا معتبر هستند.  البته هر ژورنال ISIیی معتبر نیست اما اکثریت آنها معتبر هستند.
4- قانون نانوشته ای است که ژورنال ها تمایل دارند که مقالاتی را منتشر کنند که در رفرنس آنها مقالاتی باشند که قبلا در همان ژورنال منتشر شده اند. اگر شما قصد چاپ کردن مقاله ای در ژورنال خاصی را دارید بهتر است که از مقالاتی که قبلا در آن ژورنال منتشر شده اند برای کارتان استفاده کنید. ممکن است بگویید که این عادلانه نیست اما دو دلیل اصلی وجود دارد. یکی اینکه خوانندگان این ژورنال ها هم تمایل دارند که مقالاتی را بخوانند که مشابه آن ها را در آن زمینه خوانده اند. دوم اینکه این کار به ژورنال اطمینان میدهد که مقاله شما به احتمال خیلی زیاد مرتبط با فیلد کاری آن ژورنال است و حتی کسانی را که بتوانند کار شما را به درستی ارزشیابی کنند نیز راحتتر می توانند پیدا کنند زیرا که قبلا با آنها تماس داشته اند.
5- بعضی ژورنال ها از شما میخواهند که داورهایی را برای آنها معرفی کنید که بتوانند کار شما را ارزشیابی کنند. بنابراین بهتر است که اگر میتواند اسم حداقل 3 نفر را از اساتید یا کسانی که میتوانند کار شما را ارزشیابی کنند از قبل پیدا کنید و حتی بد نیست که در موقع سابمیت اولیه مقاله به ژورنال اسامی خود را نیز ارائه دهید.
6- کشورها در ژورنال بسیار مهم هستند. متاسفانه کشور ما ایران به دلیل تحریم های علمی مشکلاتی را از نظر انتشار مقاله دارد. مثلا طبق قانون کشور امریکا کسانی که در امریکا مقالاتی که از ایران آمده است را ارزشیابی میکنند اجازه ندارند چیزی بگویند که ارزشی را به مقاله اضافه کند. بنابراین ممکن است مقاله شما از یک ژورنال امریکا بدون هیچ دلیل و توضیحی از طرف آنها (و یا توجیهاتی بی سر و ته) ریجکت شود. کشورهای آسیایی و مخصوصا چین دارای reputation خوبی در ژورنال ها نیستند و ژورنال های این کشورها (حتی اگر ISI باشد) معمولا کم ارزش تلقی می شود. در عوض ژورنال های کشور امریکا جزو معتبرترین ژورنال های جامعه بین المللی هستند. در حال حاضر ژورنال هایی در کشورها کانادا و استرالیا به دانشجویان ایرانی بیشتر توصیه می شوند (اگرچه این کشورها هم بعضا قوانین نانوشته ای در مورد ایرانی ها دارند)